1. Zarejestrować „głosy” dzieci na temat ich doświadczenia ADHD

Inspirowana nurtem new childhood studies, w których głównym celem jest stworzenie dzieciom przestrzeni do wypowiadania własnych opinii oraz nastawienie na pracę „z dziećmi” jako aktywnymi i równoprawnymi uczestnikami badania, chcę rejestrować „głosy” dzieci na temat zaburzenia i sposobu, w jaki organizuje ono ich życie codzienne, jak wpływa na sposoby rozumienia siebie, własnego ciała, własnych zachowań i własnej relacji z otoczeniem społecznym.

2. Zrozumieć społeczno-kulturowy wymiar procesu stawania się dzieckiem z ADHD we współczesnej Polsce

Interesują mnie trzy obszary, w których formowane jest codzienne doświadczenie dzieci: rodzina, szkoła, gabinet lekarski/przestrzenie terapii, ale także transnarodowy dyskurs o zdrowiu i zaburzeniach psychicznych, który przenika praktykę legislacyjną i wykonawczą administracji polskiej. Tradycyjne badanie etnograficzne prowadzone w rodzinach chcę wzbogacić o analizę szerszego kontekstu społeczno-kulturowego, by zobaczyć, w jaki sposób dziecko z ADHD zaczyna istnieć będąc osadzone w pewnym układzie relacji. Podstawowym zadaniem jest tu opis sieci powiązań (aktorów, instytucji, artefaktów) i procesu produkcji wiedzy i praktyki społecznej legitymizującej klasyfikację psychiatryczną zaburzenia (neurobiologiczny i genetyczny model objaśniający zaburzenie); pokazanie jak i dlaczego klasyfikacja ta staje się dominująca dla interpretacji określonych zachowań dzieci w wieku wczesnoszkolnym w Polsce.