Julia Drąg

W drodze. Mobilność, tożsamość, rodzicielstwo

Przyglądam się przydrożnemu życiu. Fascynuje mnie codzienność mężczyzn, którzy mieszkają w kabinach samochodów ciężarowych. Obserwuję i rozmawiam z kierowcami, którzy większość czasu spędzają w drodze. Śpią w samochodach, jedzą w przydrożnych barach lub gotują na palnikach gazowych, z rodzinami rozmawiają przez telefon lub Skype.

Zastanawiam się, jak konceptualizują dom.

Ciekawi mnie, czy miejsca, w których żyją, stacje benzynowe, parkingi przy autostradach lub firmach transportowych, są miejscami w pełni antropologicznymi. Według francuskiego antropologa Marca Auge „miejsca mają przynajmniej trzy wspólne cechy. Chce się je widzieć jako służące identyfikacji, racjonalne i historyczne.” (Auge, 2012) Podążając za koncepcjami francuskiego etnologa parkingi przy autostradach lub firmach transportowych oraz stacje benzynowe należałoby zdefiniować jako nie-miejsca. Brak emocjonalnego przywiązania, egzystencja poza kontekstem kulturowo-społecznym, na uboczu, poza miastem lub wsią, z dala od wpływu tradycyjnych wartości narzucanych przez społeczeństwo, miejsca pozbawione historii – tak zwykło się myśleć o infrastrukturze autostrad. Kierowcy udowadniają mi, że wcale tak nie jest i że nie-miejsca można oswoić.

Przyglądam się także rodzinnym relacjom praktykowanym na odległość, zwyczajom i tradycjom ukształtowanym przez przydrożną codzienność.

___________________________________________________________________________________________________

Maja Świderska