Kim jesteśmy i czym się zajmujemy?
Jesteśmy grupą naukowców, którzy chcą zrozumieć i opisać sytuację współczesnych dzieci. Uważamy, że ważne jest, by dzieci mogły przedstawić dorosłym swój punkt widzenia. Dlatego chcielibyśmy zaprosić Cię do udziału w naszych badaniach.

Magdalena Radkowska-Walkowicz Jestem naukowczynią, pracuję na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie uczę studentów antropologii kulturowej. W swoich badaniach zajmuję się problemami dzieci i młodzieży oraz medycyną. Chciałabym się dowiedzieć, co dzieci myślą o sprawach dorosłych, a także o zdrowiu i ciele. Lubię roboty i książki. Mam dwóch synów, Witka i Stefka, i jednego męża, Piotrka.

Ewa Maciejewska Mroczek Jestem naukowcem. Badam, w jaki sposób ludzie myślą o świecie i jakie mają zwyczaje. Najbardziej interesują mnie dzieci i to, by były lepiej wysłuchiwane i miały wpływ na sytuację swoją i swojego otoczenia. Napisałam książkę o zabawkach („Mrówcza zabawa. Współczesne zabawki a społeczne konstruowanie dziecka”). Wcześniej pracowałam z dziećmi, m.in. uczyłam je angielskiego i opiekowałam się nimi na koloniach. Jestem mamą  Wojtka, Małgosi i Łucji. Lubię poznawać nowych ludzi, czytać książki z moimi dziećmi, jeździć na rowerze i spać pod namiotem.

Anna Krawczak W swojej pracy pomagam osobom, które chciałyby zostać rodzicami. W ich imieniu rozmawiam z dziennikarzami i ustalam różne ważne rzeczy z politykami. Interesuję się podróżami i czytaniem książek, najbardziej lubię jeździć do Disneylandu. 

Maria Reimann (1982-2023) Pracowała na Uniwersytecie w Warszawie. Jak pisała o sobie: „Moja praca polega na czytaniu, rozmawianiu z ludźmi i pisaniu o tym, co mi opowiedzieli. Najbardziej lubię rozmawiać z ludźmi o ich rodzinach i ważnych wydarzeniach w ich życiu (jak na przykład ciąża i narodziny dziecka). Wcześniej uczyłam dzieci angielskiego, pracowałam w bibliotece w Tel Avivie i przy filmach dokumentalnych. Bardzo lubię czytać, chodzić do teatru i kina”.

 

 

 

 

Anna Witeska-Młynarczyk Jestem antropolożką, a to znaczy, że lubię poznawać ludzi i różne sposoby ich bycia w świecie. Lubię z nimi rozmawiać o tym, co dla nich ważne, co im się przydarzyło, o nich samych, patrzeć na nich. Potem zastanawiam się długo nad tym, co usłyszałam i zobaczyłam i próbuję to opisać. Uczę też innych bycia antropologiem. Taka jest moja praca. Kiedy nie pracuję zjeżdżam na rowerze z górki z moim synkiem Jurkiem (zawsze w kaskach), tańczę z moją córeczką Leną do ścieżki dźwiękowej z filmu Pulp Fiction, gotuję zupę, albo idę do kina, albo na wystawę do galerii sztuki współczesnej z moim mężem Marcinem, albo spaceruję z Babim – naszym psem, który spadł z innej planety. Robię też inne rzeczy. Np. przyglądam się ćmom. A to znaczy, że jest bardzo późno, więc kończę.

dr Zofia Boni Jestem antropolożką i socjolożką.  Interesuje mnie to, co ludzie jedzą i dlaczego; co to dla nich znaczy i jak jedzenie kształtuje relacje, na przykład między dziećmi a ich rodzicami. Przede wszystkim interesuje mnie to, co dzieci myślą o jedzeniu i jakie mają doświadczenia z tym związane. Lubię jeść, ale lubię też czytać książki, chodzić na spacery i do kina.